-
1 binde
vb.binden;binde sig til ngt sich aus etw. (akk.) festlegen;binde ngt fast etw. festbinden;binde skoene (die) Schuhe binden;binde en knude op einen Knoten aufmachen -
2 binde
vb.binden;binde sig til ngt sich aus etw. (akk.) festlegen;binde ngt fast etw. festbinden;binde skoene (die) Schuhe binden;binde en knude op einen Knoten aufmachen -
3 при-
Iverbalt præf1 angiver retningen frem til et målприблизиться к чему-н. nærme sig ngt2 angiver retningen "ind til, ned mod": прибить к земле slå ned (om korn)3 angiver at ngt tilføjes, tilknyttes o.l.: привязать binde fast til4 perfektiverer enkelte grundverber: привидеться, прильнуть5 danner attenuativ aktionsart att s.d.6 danner komitativ aktionsart kom s.d.IInominalt præf; angiver at ngt befinder sig i (umiddelbar) nærhed af ngt andetприбрежная здна zonen i kyststrækningens nærhed.
См. также в других словарях:
Hund — 1. A guate Hund ve laft se nit1 u2 an schlecht n is kua Schad. (Unterinnthal.) – Frommann, VI, 36, 63. 1) Verläuft sich nicht. 2) Und. 2. A klenst n Hund na hengt mer di grössten Prügel ou (an). (Franken.) – Frommann, VI, 317. 3. A muar Hüünjen a … Deutsches Sprichwörter-Lexikon